Co to jest kość ramienna
Kość ramienna to długa kość ludzkiego ramienia, biegnąca od barku do łokcia. Jest to największa kość ludzkiego ramienia i jedyna w ramieniu, czasami nazywana kością ramienia. Kość ramienna pełni rolę punktu przyczepu dla wielu silnych mięśni i pomaga we wszystkich czynnościach ramion, takich jak pisanie, podnoszenie i rzucanie.
Będąc jedną z najdłuższych kości w organizmie, jest ona bardziej podatna na złamania przy uderzeniu.
Gdzie znajduje się kość ramienna
Kość ramienna znajduje się pomiędzy stawami barkowymi i łokciowymi w ramieniu.
Fakty dotyczące kości ramiennej
Funkcje
- Pomaga w funkcjonowaniu kończyny górnej, zapewniając wsparcie strukturalne i służąc jako miejsce przyczepu 13 mięśni, które pomagają w ruchach dłoni i łokcia.
- Głowa kości ramiennej stanowi część stawu barkowego kulistego, który jest punktem przyczepu mięśni tworzących obręcz barkową.
- Kilka więzadeł obecnych w tym obszarze pomaga w zabezpieczeniu mięśni. Zapewniają również ruch stawowi barkowemu.
- Żyła podstawna, biegnąca w pobliżu kości ramiennej, pomaga drenować części dłoni i przedramienia.
- Splot ramienny leżący w przedniej części kości zapewnia czucie i ruch każdemu mięśniowi ramienia, a także niektórym częściom szyi i rdzenia kręgowego.
Struktura i anatomia
Kość ramienna składa się z obszaru bliższego, trzonu i obszaru dalszego. Wszystko to są ważne punkty orientacyjne anatomii.
Szczegółowa anatomia każdej części została omówiona poniżej:
1. Bliższe punkty orientacyjne kości ramiennej
Głowa: Proksymalny koniec kości ramiennej tworzy gładką, kulistą strukturę zwaną głową. Jest to kula w stawie kulowym barku, gdzie jama panewkowa łopatki pełni rolę panewki. Dzięki okrągłemu kształtowi głowa obraca się wokół własnej osi w stawie barkowym i porusza się we wszystkich kierunkach.
Anatomiczna szyja: Tuż pod głową kość ramienna zwęża się w anatomiczną szyję. Oddziela głowę od pozostałych dwóch obszarów: guzowatości większej i mniejszej.
Guz większy (guz większy): Leży po bocznej stronie kości, z powierzchnią przednią i tylną. Trzy mięśnie stożka rotatorów, nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy i obły mniejszy, przyczepiają się odpowiednio do górnej, środkowej i dolnej powierzchni guzka większego.
Guzek mniejszy (guz mniejszy): Jest znacznie mniejszy niż guzek większy położony poniżej głowy i ma tylko przednią powierzchnię. W tym miejscu przyczepia się czwarty i ostatni mięsień stożka rotatorów, mięsień podłopatkowy.
Bruzda międzyguzkowa: Oddzielenie obu guzków stanowi głęboki rowek znany jako bruzda międzyguzkowa lub bruzda dwugłowa. Ścięgno głowy długiej mięśnia dwugłowego wychodzi ze stawu barkowego i przebiega przez ten rowek. Krawędzie bruzdy międzyguzkowej nazywane są wargami, do których przyczepiają się mięsień piersiowy większy, obły większy i najszerszy grzbietu.
Szyja chirurgiczna: Jest to część pomiędzy guzowatościami a trzonem, w której kość ramienna zwęża się, tworząc szyjkę chirurgiczną, a następnie rozciąga się w kierunku stawu łokciowego. Tutaj naczynia okalające ramię i nerw pachowy przylegają do kości.
2. Szyb
Długi, cylindryczny trzon (trzon) stanowi środkową część kości ramiennej. Po stronie bocznej ma szorstką powierzchnię, zwaną guzowatością naramienną, ponieważ przyczepia się do niej mięsień naramienny. Szerokość kości stopniowo zwiększa się powyżej guzowatości naramiennej, podwajając się w miarę przesuwania się w stronę stawu łokciowego.
Płytkie zagłębienie zwane rowkiem promieniowym (lub spiralnym) biegnie ukośnie w dół tylnej powierzchni kości ramiennej, równolegle do guzowatości naramiennej. Ten rowek zawiera nerw promieniowy i tętnicę głęboką ramienia.
Trzon służy jako powierzchnia przyczepu kilku mięśni
Strona przednia: mięsień kruczoramienny, mięsień ramienny, mięsień naramienny, mięsień ramienno-promieniowy
Strona tylna: Głowa środkowa i boczna tricepsa. Ich początek wyznacza spiralny rowek po tylnej stronie kości ramiennej.
3. Dystalny obszar kości ramiennej
Dolny koniec kości ramiennej to kość dalsza, zawierająca dwa wyrostki tworzące staw, główkę i bloczek. Kręgiel ściśle łączy się z kością łokciową przedramienia, tworząc połowę stawu łokciowego. Z drugiej strony wypukła główka łączy się przegubowo z wklęsłą głową promieniową po bocznej stronie ramienia. Powstały w ten sposób staw to łokieć, który pozwala ludzkiemu ramieniu zgiąć się i złożyć na środku.
Mała wnęka zwana wyrostkiem łokciowym po tylnej stronie kości blokuje wyrostek łokciowy lub czubek kości łokciowej w kości. Blokada ta uniemożliwia nam wyprost łokcia powyżej 180 stopni. Mimo to w dalszej części kości ramiennej znajdują się również dwa inne zagłębienia, zwane dołem koronoidalnym i promieniowym. Umiejscawiają kości przedramienia podczas zginania lub prostowania łokcia.
Przyśrodkowe i boczne granice dalszej części kości ramiennej tworzą przyśrodkowy i boczny grzbiet nadkłykciowy. Pomiędzy tymi dwoma grzbietami boczny grzbiet nadkłykciowy jest stosunkowo szorstki, co stanowi wspólne miejsce pochodzenia mięśni prostowników przedramienia.
Zewnątrztorebkowe występy kości, nadkłykieć boczny i przyśrodkowy, znajdują się bezpośrednio dystalnie w stosunku do grzbietów nadkłykciowych. Oba nadkłykcie można wyczuć od zewnątrz w łokciu. W obu przypadkach środkowa jest większa i sięga bardziej w kierunku stawu łokciowego. Nerw łokciowy przechodzi przez rowek znajdujący się po tylnej stronie nadkłykcia przyśrodkowego.
Artykulacje
Proksymalnie: Staw barkowy (lub staw ramienny) powstaje w miejscu połączenia kości ramiennej z jamą panewkową łopatki.
Dystalnie: Staw łokciowy tworzy się w miejscu połączenia stawu z wcięciem bloczkowym kości łokciowej, a główka łączy się z głową kości promieniowej.
Lewa kontra prawa kość ramienna
Oto jak można rozpoznać, czy konkretna kość ramienna pochodzi z lewego czy prawego ramienia:
Najpierw ułóż kości tak, aby zaokrąglona głowa była skierowana do góry. Następnie poszukaj głębokiego dołu wyrostka łokciowego na dolnym (dystalnym) końcu. Zwróć uwagę, w którą stronę zwrócona jest główka.
W tym celu najpierw obróć kość tak, aby główka i bloczek były skierowane w Twoją stronę. Jeżeli więc główka leży po lewej stronie kości, jest to lewa kość ramienna. I odwrotnie, jeśli główka znajduje się po prawej stronie, jest to prawa kość ramienna.
Rozwój i kostnienie
Kość ramienna jest jedną ze struktur, które zaczynają kostnieć w trakcie rozwoju embrionalnego. Jego kostnienie rozpoczyna się od trzonu.
Kość ramienna rozwija się łącznie z 8 ośrodków kostnienia. Ciało zaczyna kostnieć w 8. tygodniu rozwoju płodu. Pozostała część kostnienia ma miejsce po urodzeniu, zaczynając od głowy i główki po 1 roku, guzka większego po 3 latach, guzka mniejszego i nadkłykcia przyśrodkowego po 5 latach oraz bloczka i nadkłykcia bocznego po 10 latach.
FAQ
P.1. Jakie mięśnie poruszają kością ramienną?
Odp. Do mięśni poruszających kość ramienną należą zarówno mięśnie osiowe, jak i łopatkowe.
Mięśnie osiowe: piersiowy większy i najszerszy grzbietu
Mięśnie łopatkowe: kruczo-ramienne, naramienne, podłopatkowe, nadgrzebieniowe, podgrzebieniowe , teres minor i teres major
P.2. Dlaczego kość ramienna nazywana jest „śmieszną kością”?
Odp. Kiedy nerw łokciowy uderza w kość ramienną, odczuwa się dziwne (zabawne) uczucie. Z tego powodu kość ramienna nazywana jest kością śmieszną, chociaż w rzeczywistości za nią odpowiada nerw łokciowy.
P.3. Jakie są najczęstsze urazy i stany związane z tą kością?
Odp. Będąc jedną z najdłuższych kości w organizmie, jest bardziej podatna na złamania przy uderzeniu. Na końcu proksymalnym większość złamań występuje w szyi chirurgicznej i jest częsta u osób starszych, zwłaszcza u osób z osteoporozą.
Inne problemy zdrowotne związane z kością ramienną obejmują przerzuty do kości, uszkodzenie nerwu promieniowego, osteochondrozy, artropatia Charcota i szpotawość kości ramiennej.
Odniesienia
- Anatomia, bark i kończyna górna, kość ramienna – Ncbi.nlm.nih.gov
- Ramienna – Sciencedirect.com
- Ramienna – Radiopaedia.org
- Ramienna – Osmosis.org
- Kość ramienna – Teachmeanatomy.info
