Kość ogonowa (kość ogonowa)

Funkcje

Unosi ciężar ciała podczas siedzenia: Kiedy osoba siedzi, ciężar ciała rozkłada się pomiędzy dolne części dwóch kości biodrowych lub kości kulszowej i kości ogonowej, zapewniając w ten sposób równowagę i stabilność.

Anatomia

kość ogonowa wygląda jak odwrócony trójkąt, mający szeroką podstawę u góry i spiczasty wierzchołek u dołu. Znajduje się na nim także kilka innych ważnych punktów orientacyjnych w postaci kości.

Bony Landmarks

Oprócz podstawy i wierzchołka ma również cztery powierzchnie, powierzchnię przednią, powierzchnię tylną i dwie powierzchnie boczne.

Powierzchnia przednia

Przednia powierzchnia kości ogonowej jest lekko wklęsła i pokryta trzema poprzecznymi rowkami, wskazującymi połączenia czterech kręgów. Tutaj przyczepia się więzadło krzyżowo-guziczne przednie.

Powierzchnia tylna

Podobnie jak powierzchnia przednia, powierzchnia tylna jest również oznaczona trzema poprzecznymi rowkami. W przeciwieństwie do przedniej, tylna powierzchnia jest wypukła i przedstawia liniowy rząd guzków po obu stronach. Guzki to podstawowe wyrostki stawowe kręgów guzicznych. Spośród nich pary nadrzędne są największe i nazywane są rogami kości ogonowej. Wystają w górę, łącząc się z rogiem krzyżowym. Róg guziczny i krzyżowy łączą się, tworząc otwór, przez który przechodzi tylny dział piątego nerwu krzyżowego.

Powierzchnia boczna

Kość ogonowa ma dwie powierzchnie boczne po obu stronach, ograniczone bocznymi krawędziami. Boczne brzegi są cienkie i mają szereg małych wzniesień, reprezentujących wyrostki poprzeczne kręgów guzicznych. Spośród nich pierwszy jest największy. Jest spłaszczony i często wznosi się, łącząc się z dolną częścią cienkiej bocznej krawędzi kości krzyżowej. To połączenie tworzy otwór, przez który przechodzi przedni podział piątego nerwu krzyżowego. Pozostałe wzniesienia lub procesy poprzeczne stopniowo zmniejszają się i zanikają.

Boczne brzegi kości ogonowej służą jako miejsce przyczepu kości krzyżowej.  guziczny i więzadła krzyżowo-kolcowe oraz włókna mięśnia pośladkowego wielkiego.

Baza

Górna, szeroka część kości ogonowej nazywana jest jej podstawą. Zawiera proksymalną, owalną ściankę umożliwiającą połączenie z kością krzyżową.

Apex

Zaokrąglony końcowy koniec kości nazywany jest jej wierzchołkiem. Tutaj przyczepia się ścięgno zwieracza zewnętrznego odbytu.

Artykulacje

1. Staw krzyżowo-guziczny: kość ogonowa łączy się z kością krzyżową, tworząc staw włóknisto-chrzęstny. Staw może poruszać się w ograniczonym zakresie, tj. z niewielkim zgięciem i wyprostem, co występuje biernie podczas defekacji i porodu.

Kostnienie

W chwili urodzenia kość ogonowa powstaje jako chrzęstna masa przyczepiona do końca kości krzyżowej, która stopniowo kostnieje w postaci pojedynczych kości. Kostnienie następuje od góry do dołu. Proces ten kończy się wraz z końcem okresu dojrzewania. Początkowo cztery kręgi pozostają oddzielne, ale w wieku dorosłym łączą się, tworząc jedną ciągłą kość.

Anatomiczne zmiany kości ogonowej

kość ogonowa wykazuje znaczne różnice anatomiczne pomiędzy osobnikami.

• Jednym z typowych wariantów jest brak połączenia pierwszego kręgu kości ogonowej (Co1) z innymi kręgami. Tym samym pozostaje odrębna przez całe dorosłe życie. W niektórych przypadkach u niektórych osób cztery kręgi mogą tylko częściowo zrosnąć się, w wyniku czego kość ogonowa składa się z dwóch oddzielnych kości.
• U niektórych osób, zamiast 4, kość ogonowa może również składać się z jednego mniej lub jednego więcej kręgów guzicznych, tj. 3 lub 5 kręgów.
• U ponad połowy dorosłych (około 57%) połączenie kości krzyżowej z kością ogonową pozostaje zrośnięte.

kość ogonowa u kobiet vs. u mężczyzn

kość ogonowa charakteryzuje się również różnicami w swoim kształcie i krzywiźnie, które różnią się u poszczególnych osób i są zauważalnie różne u obu płci.

Przednia powierzchnia kości ogonowej jest wklęsła, co nadaje jej zakrzywiony wygląd. Ta wklęsła powierzchnia jest ciągła z krzywizną kości krzyżowej. U kobiet ta wklęsłość lub krzywizna jest zmniejszona, podczas gdy u mężczyzn jest większa. Zatem u kobiet kość ogonowa nie jest skierowana tak do przodu, jak u mężczyzn. Istnieje również zauważalna różnica między kształtami kości ogonowej u mężczyzn i kobiet. Kobieca kość ogonowa jest węższa i mniej trójkątna.

Przyczepy mięśni i więzadeł

Mięśnie

Kość ogonowa służy jako punkt przyczepu dla różnych mięśni.

Mięśnie przyczepione do przedniej strony kości ogonowej:

1. Mięsień dźwigacz odbytu
2. kość ogonowa
3. Iliococcygeus
4. łonowo-guziczny
5. Rzew odbytowo-guziczny

Mięśnie przyczepione do tylnej strony kości ogonowej:

1. Pośladek wielki

Więzadła

Staw krzyżowo-guziczny podtrzymuje pięć więzadeł:

1. Więzadło krzyżowo-guziczne przednie
2. Więzadło krzyżowo-guziczne tylne głębokie
3. Więzadło krzyżowo-guziczne tylne powierzchowne
4. Więzadła krzyżowo-guziczne boczne
5. Więzadła międzystawowe

FAQ

P.1. Dlaczego kość ogonowa jest szczątkowa?

Odp. Kość ogonowa jest szczątkowa, ponieważ w wyniku ewolucji utraciła funkcję ogona.

P.2. Czy kość ogonowa jest częścią szkieletu osiowego czy kończynowego?

Odp. Kość ogonowa jest częścią szkieletu osiowego.

Odniesienia

1. Kość ogonowa – Teachmeanatomy.info
2. Anatomia, plecy, kręgi guziczne – Ncbi.nlm.nih.gov
3. kość ogonowa – Radiopaedia.org
4. kość ogonowa – Innerbody.com