مهره های سینه ای (ستون فقرات سینه ای)

Thoracic Spine

چیست

ستون فقرات قفسه سینه دومین و طولانی ترین قسمت ستون فقرات است که از 12 مهره کمری T1-T12 تشکیل شده است. این 12 استخوان توسط دیسک های بین مهره ای از یکدیگر جدا می شوند. نقش اصلی آنها تشکیل قفس سینه ای است که از قلب، ریه ها و مری محافظت می کند.

مهره های سینه ای در کجا قرار دارند

مهره های سینه ای بین بخش های مهره های گردنی و کمری قرار گرفته اند. آنها در ناحیه قفسه سینه تقریباً در وسط پشت یافت می شوند.

توابع

• محافظت از نخاع و ایجاد عبور آن از تونل در مرکز ستون مهره ها در حالی که مهره ها یکی پس از دیگری روی هم قرار می گیرند.
• مفصل کردن با دنده ها. تمام مهره های قفسه سینه، به جز دو مهره پایین (T11 و T12)، این مفصل ها را تشکیل می دهند.
• تشکیل قفسه سینه و ثابت نگه داشتن آن، محافظت از همه اندام های داخلی ظریف، عمدتا قلب و ریه ها.
• حمایت از بدن و اجازه حرکت. اما این قسمت کمترین دامنه حرکتی را در کل ستون فقرات دارد.

آناتومی مهره های سینه

ستون فقرات قفسه سینه از مهره های معمولی تشکیل شده است که تمام استخوان های منفرد ساختار مشابهی دارند.

جسم مهره

مهره‌های سینه‌ای دارای بدنه‌های مهره‌ای با اندازه متوسط ​​و قلبی هستند که به آن جسم نیز می‌گویند. نقش اصلی آنها حمایت از وزن بدن است. با نزدیک شدن به مهره های کمری، اندازه بدن مهره ها افزایش می یابد. در دو طرف بدن مهره دو فرورفتگی مقعر با پوشش غضروفی قرار دارد که به آنها وجه دنده ای برتر و تحتانی می گویند، جایی که دنده ها به هم متصل می شوند. از بین دو وجه، وجه برتر با سر دنده مجاور و قسمت تحتانی با سر دنده زیر مفصل می شود.

Pedicles

پدیکول ها برآمدگی های استخوانی استوانه ای شکلی هستند که از سطوح خلفی جانبی بدن مهره ها بیرون زده می شوند. سطوح فوقانی و تحتانی آنها با چندین بریدگی مشخص شده است که با هم ترکیب می شوند و سوراخ بین مهره ای را تشکیل می دهند. اعصاب نخاعی قفسه سینه از این سوراخ عبور می کنند. در سمت خلفی، پدیکول ها با لایه های دو طرف مفصل می شوند و قوس عصبی را تشکیل می دهند. این قوس با سطح خلفی بدن مهره‌ها ترکیب می‌شود و سوراخ مهره‌ای را ایجاد می‌کند. سوراخ مهره های سینه ای مجاور برای تشکیل کانال مهره ای که طناب نخاعی از آن عبور می کند، ردیف می شود.

Laminae

لامینه ها از سمت خلفی ساقه ها ایجاد می شوند و به سمت خط میانی خلفی امتداد می یابند و فرآیند خاردار را تشکیل می دهند.

فرایندهای عرضی

اینها ساختارهای بال مانند بلند و نازکی هستند که از محل اتصال بین ساقه از دو طرف مهره ها به صورت جانبی بیرون می آیند. توبرکل دنده همراه با چندین ماهیچه و رباط ضروری در اینجا وصل می شود.

روندهای مفصلی

هر مهره سینه ای دارای فرآیندهای مفصلی برتر و تحتانی در هر دو طرف است. هر یک از این فرآیندها دارای جنبه های مفصلی مربوطه، وجه مفصلی برتر و وجه مفصلی تحتانی است. اولی به صورت خلفی و جانبی طراحی می شود، در حالی که دومی به سمت جلو و میانی هدایت می شود.

Articulations

1. سمفیزهای بین مهره ای: مفاصل فاست که در آن تک تک مهره ها از طریق دیسک های بین مهره ای با یکدیگر مفصل می شوند.
2. مفاصل پشتی مهره ای: مفاصل سینوویال بین سر پروگزیمال دنده و مهره های مربوط به آن تشکیل می شوند.

مفاصل

3. Costotransverse: گروه دیگری از مفاصل سینوویال که بین سل دنده و روند عرضی مهره مربوطه یافت می شود.

اتصالات عضلات و رباط

چند ماهیچه و رباط به مهره های قفسه سینه متصل می شوند.

عضلات متصل

1. Erector spinae
2. Interspinales
3. Intertransversarii
4. Latissimus dorsi
5. Multifidus
6. Rhomboid major
7. Rhomboid minor
8. Rotatores
9. Semispinalis
10. Serratus posterior (برتر و تحتانی)
11. Splenius capitis
12. Splenius cervicis
13. Trapezius

رباط ها متصل

1. رباط طولی قدامی
2. رباط سوپراسپینی
3. رباط طولی خلفی
4. Ligamentum flavum

منابع

1. The Toracic Spine — Teachmeanatomy.info
2. آناتومی، پشت، مهره های سینه ای – Ncbi.nlm.nih.gov
3. مهره های سینه ای — Kenhub.com
4. مهره های قفسه سینه معمولی — Radiopaedia.org
5. مهره های سینه ای – Innerbody.com