استخوان پیشانی

استخوان فرونتال چیست

استخوان پیشانی یکی از هشت استخوان جمجمه است. در لاتین، “frons” مخفف “پیشانی” است که نام آن را به استخوان می دهد زیرا منحنی صاف پیشانی را تشکیل می دهد. استخوان همراه با پیشانی تا حدی قسمت استخوانی بینی و برجستگی فوقانی و سقف مدار چشم را تشکیل می دهد. این استخوان جفت نشده از بافت های عصبی ظریف مغز حمایت می کند و از آن محافظت می کند، چندین ماهیچه سر را پشتیبانی می کند و به شکل مشخص جمجمه کمک می کند.

استخوان فرونتال کجا قرار دارد

استخوان پیشانی در جلوی جمجمه، بالای استخوان های بینی و جلوی استخوان های جداری قرار دارد. شما به راحتی می توانید استخوان را با لمس پیشانی خود احساس کنید.

~

حقایق سریع

توابع

• از لوب پیشانی مغز محافظت می کند.
• از ساختارهای سر مانند مدار چشم و مجرای بینی پشتیبانی می کند.
• به بیان صورت از طریق اتصالات ماهیچه ای خود کمک می کند.
• پیشانی را تشکیل می دهد و نقش مهمی در ظاهر افراد دارد.

آناتومی استخوان پیشانی

این استخوان کاسه ای شکل است که از سه قسمت سنگفرشی، اربیتال و بینی تشکیل شده است.

1. قطعه سنگفرشی

این بزرگترین ناحیه استخوان است که دور پیشانی را احاطه کرده است. ضلع خارجی آن صاف ولی ضلع داخلی مقعر است. دو ناحیه ضخیم‌تر، بریدگی‌های سوپراوربیتال یا برجستگی‌های فوق‌اوربیتال، شکل مشخصه دو ابرو و پوشش قدامی سینوس‌های فرونتال را تشکیل می‌دهند.

در عمق برجستگی های فوق اوربیتال یک جفت فضای توخالی به نام سینوس های فرونتال وجود دارد. این سینوس ها به حفره بینی متصل می شوند و با غشاهای مخاطی پوشانده می شوند. اگرچه عملکرد دقیق آنها ناشناخته است، اما اعتقاد بر این است که فضاهای توخالی با افزایش رزونانس جمجمه، جمجمه را سبک‌تر کرده و صدای صوتی را بهبود می‌بخشند.

در بالای هر مدار در برآمدگی فوق مداری، دو سوراخ فوق مداری وجود دارد. عصب و عروق فوق اوربیتال از طریق این سوراخ ها خارج می شوند. انتهای تحتانی هر برجستگی فوق مداری دارای حاشیه فوق مداری است. در اینجا، استخوان یک زاویه تیز را تشکیل می دهد تا حاشیه های فوقانی و میانی مدار چشم را تشکیل دهد. در داخل مدارها، استخوان به سمت عقب در امتداد حاشیه فوقانی ادامه می‌یابد تا زمانی که با استخوان اسفنوئید برخورد کند. همچنین در امتداد حاشیه داخلی تا زمانی که به استخوان های اتموئید و اشکی بپیوندد ادامه می یابد.

قوس های بالای شکاف های فوق مداری به عنوان قوس های فوقانی شناخته می شوند. در قسمت میانی برجستگی های فوق اوربیتال، یک سطح کوچک، صاف و کمی مرتفع به نام گلابلا وجود دارد که به استخوان های بینی ختم می شود.

~

همچنین شامل یک فرآیند زیگوماتیک کوچک است که به صورت دمی ایجاد می شود. استخوان از طریق این فرآیند با استخوان زیگوماتیک مفصل می شود.

2. قسمت مداری

این قسمت از استخوان سقف مدار چشم و سینوس های اتموئیدی را تشکیل می دهد که بین چشم ها و بینی قرار دارد. قسمت مداری شامل دو صفحه مداری است که با شکافی به نام شکاف اتموئیدی از هم جدا شده اند. سلول های هوای اتموئید در این شکاف قرار دارند. دو روزنه در جلو و پشت این قسمت وجود دارد، سوراخ اتموئیدی قدامی و سوراخ اتموئیدی خلفی. این سوراخ ها به ترتیب اجازه عبور عروق و اعصاب اتموئیدی قدامی و خلفی را می دهند. قسمت اربیتال همچنین دارای یک نقطه عطف استخوانی مهم دیگر به نام ستون فقرات تروکلر یا فووآ تروکلریس است که به عنوان محل درج برای عضله مایل فوقانی عمل می کند.

~

3. قسمت بینی

این قسمت از استخوان در بین برجستگی های ابرو وجود دارد، از این رو نام آن به این قسمت گفته می شود. به یک بریدگی دندانه دار بینی ختم می شود که در قسمت پایین با استخوان های بینی و از طرفی با فرآیندهای فرونتال فک بالا و استخوان های اشکی مفصل می شود. ساقه بینی در اثر این مفصل ها تشکیل می شود.

مرزها و مفصل ها

همانطور که گفته شد، استخوان با دو استخوان جفت نشده (اسفنوئید، اتموئید) و پنج جفت (پاریتال، بینی، فک بالا، اشکی، زیگوماتیک) از طریق بخیه مفصل می شود. در زیر لیستی از استخوان های مفصلی به همراه بخیه های مربوط به آنها آمده است:

1. بخیه اسفنوفرونتال: با استخوان اسفنوئید
2. بخیه فرونتواتموئیدی: با استخوان اتموئید
3. بخیه تاجی: با استخوان های جداری
4. بخیه پیش بینی: با استخوان های بینی
5. بخیه جلوی فک بالا: با فک بالا
6. بخیه پیشانی اشکی: با استخوان های اشکی
7. بخیه زیگوماتیکو فرونتال: با استخوان های زیگوماتیک 

اتصالات عضلانی

گیجگاهی و چشمی چشم دو ماهیچه اصلی صورت هستند که از استخوان پیشانی منشا می گیرند. یکی دیگر به نام عضله فرونتالیس، که شکم پیشانی عضله اپی کرانیوس را تشکیل می دهد، از قسمت سنگفرشی صاف استخوان عبور می کند.

اسکه سازی و توسعه

مانند سایر استخوان های جمجمه، استخوان پیشانی از سلول های تاج عصبی مشتق می شود. استخوان در بدو تولد به صورت دو قسمت مجزا تکامل می‌یابد که توسط یک بخیه پیشانی به هم می‌پیوندند. کل بخیه پیشانی در دو سالگی دچار استخوان سازی داخل غشایی می شود، به جز قدامی ترین قسمت آن که در حدود هشت سالگی استخوان بندی می شود، اما حتی ممکن است در طول زندگی باقی بماند. این بخیه باقیمانده را بخیه متوپیک می نامند.

منابع

1. استخوان پیشانی – Kenhub.com
2. آناتومی، سر و گردن، استخوان پیشانی – Ncbi.nlm.nih.gov
3. استخوان پیشانی – Radiopaedia.org
4. Frontal Bone – Innerbody.com