استرنوم (استخوان سینه)

Sternum چیست

Sternum که معمولاً استخوان سینه نامیده می شود، استخوانی بلند و صاف است که در خط وسط قفسه سینه قرار دارد. کلمه “استرنوم” از کلمه یونانی باستان “sternon” به معنای “سینه” گرفته شده است. استخوان اندام های قفسه سینه مانند قلب و ریه ها را در برابر هرگونه شوک خارجی می پوشاند و از آن محافظت می کند.

استخوان جناغ در کجا قرار دارد

استخوان در مرکز قفسه سینه قرار دارد و دیواره قفسه سینه را تشکیل می دهد. همانطور که به صورت سطحی قرار دارد، به راحتی زیر پوست قفسه سینه در خط وسط قابل لمس است.

حقایق سریع

توابع

• از اندام های ظریف ناحیه قفسه سینه مانند قلب، ریه ها، مری و چندین رگ خونی مهم در برابر آسیب های مکانیکی محافظت می کند.
• به انبساط و انقباض حفره سینه در طی تنفس کمک می کند.

قطعات و آناتومی

همانطور که گفته شد، جناغ استخوانی صاف و بلند است که به سه قسمت تقسیم شده است. شکل آن را می توان به یک شمشیر وارونه تشبیه کرد. قسمت مستطیل شکل بالای آن، (i) مانوبریوم، شبیه دسته است، در حالی که قسمت صاف و بلند وسط یا (ii) بدنه آن شبیه تیغه شمشیر است. انتهای نوک تیز استخوان، (iii) فرآیند xiphoid، مانند نوک شمشیر به نظر می رسد.

Manubrium

بزرگ و چهار گوش یا ذوزنقه شکل است و دارای چندین علامت مهم استخوانی است.

ساختار و نشانه های استخوانی

قسمت بالایی یا لبه فوقانی مانوبریوم مقعر است که فرورفتگی به نام بریدگی ژوگولار یا بریدگی فوق‌استرنال ایجاد می‌کند. در دو طرف شکاف ژوگولار، دو حفره بزرگ دیگر که به نام شکاف ترقوه ای شناخته می شوند، وجود دارند که به سمت بالا و جانبی بیرون زده می شوند. این حفره‌ها با انتهای میانی استخوان‌های یقه مفصل می‌شوند و مفاصل استرنوکلاویکولار را تشکیل می‌دهند.

لبه های جانبی یا مرزهای جانبی مانوبریوم دارای وجوهی برای مفصل بندی با غضروف دنده ای دنده اول است. همچنین دارای یک ضماد یا نیم وجه برای مفصل بندی با بخشی از غضروف دنده ای دنده دوم است.

قسمت تحتانی یا حاشیه پایینی مانوبریوم باریک و ناهموار است. با بدن جناغ مفصل می شود و زاویه استرنوم یا زاویه لویی را با لایه نازکی از غضروف در بین آن تشکیل می دهد.

ضفت های عضلانی

الیاف استرنوم استرنوکلیدوماستوئید و پکتورالیس ماژور عضله به سطح قدامی مانوبریوم متصل می شوند. با این حال، سطح خلفی آن به عضلات استرنوهیوئید و استرنوتیروئید می چسبد. جفت دوم غضروف دنده ای به جناغ جناغی در مرز پایینی مانوبریوم می چسبد. رباط فوقانی استرنوپریکاردیال پوشش قلب یعنی پریکارد را به مانوبریوم متصل می کند. 

بدنه

بدن جناغ جناغی که به نام گلایولوس نیز شناخته می شود، بزرگترین قسمت جناغ است. مسطح و کشیده است، با مانوبریوم در بالا و فرآیند xiphoid در پایین مفصل می شود و به ترتیب مفصل manubriosternal و xiphisternal را تشکیل می دهد.

ساختار و نشانه های استخوانی

سطح قدامی بدن محدب است، در حالی که سطح خلفی آن مقعر است. مرزها یا لبه های جانبی آن با وجوه مفصلی متعددی مشخص شده اند که با غضروف های دنده ای دنده های سوم تا ششم مفصل می شوند. وجه‌های کوچک‌تری وجود دارد که به نام دمیفیست شناخته می‌شوند، برای مفصل‌بندی با بخش‌هایی از غضروف دنده‌ای دنده‌های دوم و هفتم.

ضفت های عضلانی

سر جناغی عضله سینه ای ماژور در طرفین جانبی سطح قدامی آن می چسبد. از طرف دیگر، عضله عرضی قفسه سینه از سطح خلفی بدن منشا می گیرد. 

فرآیند Xiphoid

تحتانی ترین و کوچکترین قسمت جناغ است. معمولاً نوک تیز و عمدتاً ساختار غضروفی دارد.

ساختار و نشانه های استخوانی

در زاویه فوق جانبی خود، جایی که قسمتی از هفتمین غضروف دنده ای متصل می شود، دارای ضخامت های نیمه ضخیم است.

ضفت های عضلانی

عضلات و رشته های مورب داخلی و خارجی رکتوس شکم به سطح قدامی آن متصل می شوند. با این حال، رباط استرنوپریکارد تحتانی از سطح خلفی آن سرچشمه می گیرد.

~

Articulations

1. مفصل استرنوکلاویکولار: یک مفصل سینوویال که بین جناغ و ترقوه تشکیل شده است.

2. مفاصل استرنوکوستال: این مفاصل بین جناغ جناغ و انتهای داخلی غضروف های دنده ای دنده های 1 تا 7 تشکیل می شوند. مفصل بین دنده اول و جناغ سینه غضروفی است اما بقیه مفصل سینوویال هستند.

ssification

جناغ جناغی از یک جفت نوار جناغی به نام میله های استرنوم در طول ششمین هفته رشد جنین رشد می کند. این میله ها سلول های مزانشیمی متمرکزی هستند که در دو طرف خط میانی یافت می شوند. آنها از لایه جداری مزودرم صفحه جانبی ناشی می شوند. پس از آن، آنها به ساختارهای پیش غضروفی تبدیل می شوند که مهاجرت می کنند و در جهت جمجمه ای جوش می شوند و صفحه استرنوم را تشکیل می دهند.

در هفته هفتم دوره بارداری، مزانشیم متراکم می شود و در نتیجه مدل غضروفی اولیه از سه بخش استرنوم، مانوبریوم، بدن و فرآیند xiphoid تشکیل می شود. مدل جناغی غضروفی شامل شش بخش افقی است که به نام استرنبرا شناخته می شوند.

استرنبرا برتر و پایین ترین استرنبرا به ترتیب باعث ایجاد فرآیند manubrium و xiphoid می شوند. چهار استخوان جناغی باقی مانده که در بین آنها قرار دارند، بدن جناغ را تشکیل می دهند. بنابراین، جناغ سینه از شش مرکز استخوانی می‌شود: یکی برای مانوبریوم، یکی برای فرآیند xiphoid، و چهار مرکز برای بدن.

مراکز استخوان سازی در ناحیه بین فرورفتگی های مفصلی برای غضروف های دنده ای به ترتیب زیر ظاهر می شوند:

1. در ماه ششم جنینی – در مانوبریوم و اولین تکه بدنه.
2. درطول ماه هفتم جنین-در قطعه دوم و سوم بدن.
3. در سال اول پس از تولد- در چهارمین قطعه بدن.
4. بین سالهای پنجم تا هجدهم – در فرآیند xiphoid. فرآیند xiphoid به طور کامل در اواخر عمر، حدود 40.

استخوان بندی می شود.

تفاوت بین جناغ جناغی نر و ماده

بر اساس مطالعات متعدد می توان گفت که بدن جناغ جناغی مردان نسبتاً بلندتر و باریکتر از جنس ماده است. در نرها بیش از دو برابر طول مانوبریوم است، در حالی که در ماده ها معمولاً بسیار کوتاهتر است.

سؤالات متداول

Q.1. آیا قسمت جناغی اسکلت محوری یا آپاندیکولار است?

~

Ans. جناغ جناغی بخشی از اسکلت محوری است.

Q.2. چه اندامی درست زیر جناغ است?

Ans. تیموس، یک اندام لنفاوی کوچک، درست زیر جناغ سینه قرار دارد.

منابع

1. Sternum – Teachmeanatomy.info
2. Sternum – Innerbody.com
3. آناتومی، قفسه سینه، استرنوم – Ncbi.nlm.nih.gov
4. Sternum – Kenhub.com
5. Sternum – Sciencedirect.com