استخوان بازو

استخوان هومروس چیست

هومروس یک استخوان بلند در بازوی انسان است که از شانه تا آرنج کشیده شده است. این بزرگترین استخوان در بازوی انسان و تنها استخوان در بازو است که گاهی اوقات به عنوان استخوان بازو نیز شناخته می شود. استخوان بازو به عنوان نقطه اتصال چندین ماهیچه قدرتمند عمل می کند و به تمام فعالیت های بازو مانند نوشتن، بلند کردن و پرتاب کردن کمک می کند.

از آنجایی که یکی از طولانی ترین استخوان های بدن است، در هنگام ضربه بیشتر مستعد شکستگی است.

هومروس در کجا قرار دارد

هومروس بین مفاصل شانه و آرنج در قسمت فوقانی بازو قرار دارد.

Humerus Facts

توابع

• با ایجاد حمایت ساختاری به عملکرد اندام فوقانی کمک می کند و به عنوان محل اتصال به 13 عضله عمل می کند که به حرکات دست و آرنج کمک می کند.
• سر بازو بخشی از مفصل شانه گوی و کاسه را تشکیل می دهد، که محل ورود عضلات تشکیل دهنده کمربند شانه است.
• چندین رباط موجود در این ناحیه به ایمن کردن عضلات کمک می کنند. آنها همچنین حرکت مفصل شانه را فراهم می کنند.
• ورید بازیلیک که نزدیک استخوان بازو حرکت می کند به تخلیه قسمت های دست و ساعد کمک می کند.
• شبکه بازویی که در قسمت جلویی استخوان قرار دارد، حس و حرکت را برای هر ماهیچه در بازو و بخش های خاصی از گردن و نخاع فراهم می کند.

ساختار و آناتومی

هومروس از یک ناحیه پروگزیمال، یک شفت و یک ناحیه دیستال تشکیل شده است. همه اینها نشانه های مهم تشریحی هستند.

~

آناتومی دقیق هر قسمت در زیر مورد بحث قرار گرفته است:

1. نشانه های پروگزیمال هومروس

سر: انتهای پروگزیمال استخوان بازو ساختار صاف و کروی شکلی به نام سر را تشکیل می دهد.  این توپ در مفصل گوی و کاسه شانه است، جایی که حفره گلنوئیدی کتف به عنوان حفره عمل می کند. سر به دلیل شکل گردش حول محور خود در مفصل شانه می چرخد ​​و در همه جهات حرکت می کند.

گردن تشریحی: درست زیر سر، استخوان بازو به گردن آناتومیک باریک می شود. سر را از دو ناحیه دیگر جدا می کند: توبروزیت های بزرگ و کوچک.

سل بزرگ (سل بزرگتر): در سمت جانبی استخوان، با یک سطح قدامی و یک سطح خلفی قرار دارد. سه عضله روتاتور کاف، فوق خاردار، اینفراسپیناتوس، و ترز مینور، به ترتیب به قسمت فوقانی، میانی و تحتانی سل بزرگتر متصل می شوند.

سل کوچک ( سل کوچک ) : بسیار کوچکتر از سل بزرگتر است که در پایین سر قرار دارد و فقط دارای یک سطح قدامی است. این جایی است که چهارمین و آخرین عضله روتاتور کاف، زیر کتف، متصل می شود.

شیار بین غده ای: جدا کردن دو توبروسیته یک شیار عمیق است که به نام شیار بین لوله ای یا شیار دو سیپیتال شناخته می شود. تاندون سر بلند دوسر بازو از مفصل شانه خارج شده و از این شیار می گذرد. لبه های شیار بین غده ای به عنوان لب شناخته می شوند، جایی که سینه ماژور، ترز ماژور و لتیسیموس پشتی وارد می شوند.

گردن جراحی: قسمتی است بین توبروزیت ها و شفت که در آن استخوان بازو باریک می شود تا گردن جراحی را قبل از امتداد به سمت مفصل آرنج تشکیل دهد. در اینجا، رگ‌های بازو و عصب زیر بغل در برابر استخوان قرار دارند.

2. شفت

یک شفت (بدنه) استوانه ای بلند قسمت میانی استخوان بازو را تشکیل می دهد. این یک سطح زبر در سمت جانبی دارد که به عنوان توبروزیته دلتوئید شناخته می شود، زیرا عضله دلتوئید در آنجا متصل می شود. عرض استخوان به تدریج از توبروزیته دلتوئید افزایش می یابد و با حرکت به سمت مفصل آرنج دو برابر می شود.

~

یک فرورفتگی کم عمق به نام شیار شعاعی (یا مارپیچی) به صورت مورب در سطح خلفی استخوان بازو، موازی با توبروزیته دلتوئید قرار دارد. این شیار شامل عصب رادیال و شریان پروفوندا براکی است.

شفت به عنوان سطحی برای اتصال چندین عضله

عمل می کند

طرف قدامی: Coracobrachialis، brachialis، deltoid، brachioradialis

سمت خلفی : سر ​​میانی و جانبی سه سر بازو. منشا آنها با شیار مارپیچی در سمت خلفی استخوان بازو مشخص می شود.

3. ناحیه دیستال هومروس

انتهای پایینی استخوان بازو، استخوان بازو دیستال است که شامل دو فرآیند تشکیل دهنده مفصل، کاپیتولوم و تروکلئا است. تروکلئا محکم با اولنای ساعد لولا می شود و نیمی از مفصل آرنج را تشکیل می دهد. از طرف دیگر، کاپیتولوم محدب با سر شعاعی مقعر در سمت جانبی بازو مفصل می شود. مفصلی که به این ترتیب تشکیل می شود آرنج است که به بازوی انسان اجازه می دهد تا از وسط خم شود و تا شود.

حفره کوچکی به نام حفره اولکرانون در سمت خلفی استخوان، اولکرانون یا نوک اولنا را در استخوان قفل می کند. این قفل مانع از دراز کردن آرنج بیش از 180 درجه می شود. با وجود این، قسمت انتهایی استخوان بازو همچنین دارای دو فرورفتگی دیگر است که به نام حفره های تاجی و شعاعی شناخته می شوند. آنها استخوان های ساعد را در حین خم شدن یا اکستنشن آرنج جای می دهند.

مرزهای داخلی و جانبی استخوان بازو دیستال برجستگی های فوق کندیل داخلی و جانبی را تشکیل می دهند. در بین دو برجستگی، برجستگی فوق کندیل جانبی نسبتاً زبر است و محل منشأ مشترک عضلات بازکننده ساعد را فراهم می‌کند.

برجستگی های خارج کپسولی استخوان، اپی کندیل های جانبی و میانی، بلافاصله در دیستال برجستگی های فوق کندیل دیده می شوند. هر دو اپیکوندیل را می توان در آرنج از بیرون احساس کرد. در بین این دو، قسمت داخلی بزرگتر است و بیشتر به سمت مفصل آرنج امتداد می یابد. عصب اولنار از یک شیار موجود در سمت خلفی اپیکوندیل داخلی عبور می کند.

Articulations

Proximally: مفصل شانه (یا گلنوهومرال) در جایی تشکیل می شود که استخوان بازو با حفره گلنوئید کتف مفصل می شود.

دیستالی: مفصل آرنج در جایی تشکیل می شود که با بریدگی تروکلئر استخوان اولنا مفصل می شود و کاپیتولوم آن با سر شعاعی مفصل می شود.

چپ در مقابل راست بازو

در اینجا نحوه تشخیص استخوان بازو خاص از بازوی چپ یا راست آمده است:

ابتدا استخوان ها را به گونه ای جهت دهید که سر گرد به سمت بالا باشد. سپس به دنبال حفره عمیق اولکرانون در انتهای پایینی (دیستال) بگردید. توجه کنید که کاپیتولوم به کدام سمت است.

برای این کار، ابتدا استخوان را بچرخانید تا هم سر و هم تروکله رو به شما باشند. سپس، اگر کاپیتولوم در سمت چپ استخوان قرار گیرد، استخوان بازو چپ است. برعکس، اگر کاپیتولوم در سمت راست باشد، استخوان بازو راست است.

توسعه و استخوان سازی

هومروس یکی از ساختارهایی است که در طی رشد جنینی شروع به استخوانی شدن می کند. استخوان بندی آن از شفت شروع می شود.

استخوان بازو در مجموع از 8 مرکز استخوان سازی رشد می کند. بدن در هفته هشتم رشد جنین شروع به استخوانی شدن می کند. بقیه استخوان‌سازی پس از تولد اتفاق می‌افتد، با سر و کاپیتولوم در 1 سالگی، سل بزرگ در 3 سالگی، سل کوچکتر و اپی کندیل داخلی در 5 سالگی و تروکلئا و اپی کندیل جانبی در 10 سالگی شروع می‌شود.

سؤالات متداول

Q.1. چه ماهیچه هایی استخوان بازو را حرکت می دهند?

Ans. ماهیچه هایی که استخوان بازو را حرکت می دهند شامل عضلات محوری و کتف می شوند.
عضلات محوری: سینه ای ماژور و پشتی پشتی
عضلات کتف: کوراکوبراکیالیس، دلتوئید، ساب کتف، فوق خاری، زیر نخاعی ، ترز مینور و ترا ماژور

Q.2. چرا استخوان بازو “استخوان خنده دار” نامیده می شود ?

Ans. هنگامی که عصب اولنار به استخوان بازو برخورد می کند، احساس عجیبی (خنده دار) می شود. به همین دلیل، استخوان بازو استخوان خنده دار نامیده می شود، اگرچه در واقع این عصب اولنار است که مسئول آن است.

Q.3. صدمات و شرایط رایج مرتبط با این استخوان چیست?

Ans. به عنوان یکی از طولانی ترین استخوان های بدن، بیشتر مستعد شکستگی در هنگام ضربه است. در انتهای پروگزیمال، بیشتر شکستگی‌ها در گردن جراحی رخ می‌دهد و در افراد مسن، به‌ویژه افراد مبتلا به پوکی استخوان، شایع است. آرتروپاتی charcot و humerus varus.

منابع

1. آناتومی، شانه و اندام فوقانی، بازو – Ncbi.nlm.nih.gov
2. Humerus – Sciencedirect.com
3. Humerus – Radiopaedia.org
4. Humerus – Osmosis.org
5. The Humerus – Teachmeanatomy.info