مهره های گردنی (ستون فقرات گردنی)

ستون فقرات گردنی چیست

ستون فقرات گردنی اولین قسمت ستون فقرات است که از 7 مهره گردنی C1-C7 تشکیل شده است. این مهره ها ساختارهای استخوانی حلقه مانندی هستند که وزن سر را تحمل می کنند. دو استخوان اول، C1 و C2، بسیار تخصصی هستند که به عنوان اطلس و محور شناخته می شوند.

مهره های گردن در کجا قرار دارند

مهره های گردنی در ناحیه گردن یافت می شوند که از پایه جمجمه شروع شده و تا قفس سینه تنه امتداد می یابد.

حقایق سریع

توابع

• از وزن سر حمایت کنید و به طیف وسیعی از حرکات سر و گردن مانند تکان دادن سر و چرخش اجازه دهید.
• طناب نخاعی را هنگام عبور از فضای توخالی احاطه شده توسط 7 استخوان محافظت کنید.
• مهره های C1 تا C6 حاوی سوراخ های کوچکی هستند که به شریان مهره ای، ورید و اعصاب سمپاتیک اجازه عبور و انتقال خون به مغز را می دهند. این ویژگی منحصر به فرد مهره های گردن است زیرا هیچ استخوان ستون فقرات دیگری چنین سوراخی ندارد.

آناتومی و ساختار استخوان های گردن

اطلس و محور

اطلس (C1): اطلس در بالای ستون فقرات قرار دارد و با استخوان پس سری مفصلی ایجاد می کند و جمجمه و ستون فقرات را به هم متصل می کند. تفاوت اصلی آن با مهره های دیگر در ناحیه گردن، عدم وجود جسم مهره ای و روند خاردار است. توده های جانبی آن توسط قوس های قدامی و خلفی به هم متصل می شوند.

Axis (C2): محوری را تشکیل می دهد که اطلس بر روی آن می چرخد ​​(مفصل آتلانتو محوری) و به ما اجازه می دهد سر خود را مستقل از بدن بچرخانیم. قابل شناسایی ترین نقطه عطف این استخوان، فرآیند ادنتوئید یا لانه های قوی است که به طور عمود از سطح فوقانی بدن بالا می رود و با اطلس مفصل می شود’ قوس قدامی.

همچنین مفصل بندی هایی بین وجه های مفصلی برتر محور و اطلس وجود دارد’ وجه های مفصلی تحتانی.

~

مهره گردنی معمولی (C3-C7)

پنج مهره بعدی، C3-C7، ساختار معمولی برای تمام مهره های دیگر در ستون فقرات دارند.

قسمت ضخیم و استوانه ای شکل هر یک از این استخوان ها بدن مهره ای نامیده می شود. این قسمت باربر استخوان است و همچنین نقطه اتصال بین مهره ای است. یک دیسک بین مهره ای در محل اتصال بین دو جسم مهره قرار دارد. بالشتک را فراهم می کند و به جذب هرگونه ضربه ناشی از حرکت در مفاصل کمک می کند.

قسمت بعدی قوس پشتی است که از دو پدیکول تشکیل شده است که در قسمت پشتی بدن مهره ها ایجاد می شود. این دو ساقه توسط دو لایه مسطح به هم متصل می شوند که در خط وسط به هم می پیوندند و فرآیند خاردار را تشکیل می دهند. 

سمت پشتی بدن، همراه با ساقه ها و ورقه ها، یک دهانه حلقه مانند به نام سوراخ مهره ای تشکیل می دهند. وقتی مهره‌ها روی هم قرار می‌گیرند، سوراخ مهره‌ای سوراخی را تشکیل می‌دهد که طناب نخاعی از آن عبور می‌کند. محافظت از نخاع هدف اصلی این سوراخ است. محل تلاقی ساقه ها و لامینه ها دارای فرآیندهای مفصلی فوقانی و تحتانی و فرآیندهای عرضی است.

Articulations

مهره ها از طریق مفاصل فاست با یکدیگر مفصل می شوند و سه مفصل زیر در ناحیه ستون فقرات گردنی وجود دارد:

1. آتلانتو-اکسیپیتال مفصل: مفصل سینوویال بین اطلس (C1) و استخوان اکسیپیتال تشکیل شده است.
2. Atlanto-axial joint: مفصلی که توسط مفصل بین اطلس و محور ایجاد می شود.
3. مفاصل بدون پوشش: مفاصل سینوویال کوچک بین پنج مهره معمولی.

اتصالات عضلات و رباط

اتصالات عضلانی:

1. ماهیچه های کمر
2. عضلات سینه
3. ماهیچه های پشت

اتصالات رباط:

1. Ligamenta flava
2. رباط های بین خاری
3. رباط نوکال
4. رباط سوپراسپینی

منابع

1. ستون فقرات گردنی — Teachmeanatomy.info
2. آناتومی، سر و گردن، مهره های گردن – Ncbi.nlm.nih.gov
3. ستون فقرات گردنی — Kenhub.com
4. مهره های گردنی — Innerbody.com
5. مهره گردنی — Sciencedirect.com