مهره های کمری ( ستون فقرات کمری )

ستون فقرات کمری چیست

ستون فقرات کمری سومین و پایین ترین قسمت ستون فقرات است که از 5 مهره کمری L1-L5 تشکیل شده است. آنها در قسمت پایین کمر یافت می شوند و وزن بدن را تحمل می کنند و انعطاف و حرکت را فراهم می کنند. این مهره ها بزرگترین مهره های موجود در ستون فقرات هستند.

مهره های کمر در کجا قرار دارند

آنها در قسمت تحتانی کمر قرار دارند که از ستون فقرات سینه ای دوازدهم شروع شده و تا ساکروم امتداد می یابد.

حقایق سریع

توابع

وزن بدن پشتیبان: مهره های کمری از دو قسمت بالایی ستون مهره ها – مهره های گردنی و سینه ای – و سر حمایت می کنند. در نتیجه وظیفه تحمل وزن کل بدن و توزیع وزن از بالاتنه به پاها را بر عهده دارد. همچنین بخشی از ستون مهره است که مسئول تحمل وزن هنگام بلند کردن یا حمل هر جسمی است.

Allowing Movement: قسمت بالایی بدن را به لگن متصل می کند و به حرکات بدن مانند خم شدن، چرخش و خم شدن کمر اجازه می دهد. L4 و L5 عمدتاً مسئول این موارد هستند.

محافظت از نخاع و اعصاب: طناب نخاعی که از پایه جمجمه شروع می شود، به اینجا در ستون فقرات کمری به ویژه در L1 ختم می شود. مهره های کمری یک پوشش محافظ برای تمام ریشه های عصبی نخاعی (دم اسبی) در انتهای طناب نخاعی ایجاد می کنند. سپس این اعصاب برای کنترل حرکت و احساس به پاها و پاها می روند.

آناتومی

اینها بزرگترین و قوی ترین مهره ها هستند و تک تک استخوان ها ساختار معمولی دارند.

هر مهره دارای بدنه مهره ای ضخیم و کلیه شکل و قوس مهره ای است. یک جفت پدیکول و ورقه از هر قوس در دو طرف ایجاد می شود و سوراخ مثلثی مهره ای را در بر می گیرد.

در یک برآمدگی استخوانی چهار ضلعی، روند خاردار از وسط قوس مهره ای ایجاد می شود و به سمت عقب و پایین بیرون می زند. برآمدگی های بال مانند استخوانی در دو طرف فرآیند خاردار، فرآیندهای عرضی نامیده می شوند. چندین ماهیچه ستون فقرات به فرآیندهای خاردار و عرضی متصل می شوند.

فرآیندهای جانبی در سمت خلفی پایه هر فرآیند عرضی وجود دارد. دو برآمدگی استخوانی، فرآیندهای مفصلی فوقانی و تحتانی از هر دو طرف قوس به وجود می‌آیند و دارای وجه‌های مربوط به خود، وجه مفصلی فوقانی و تحتانی هستند. فرآیندهای پستانی که از سمت جانبی فرآیندهای مفصلی فوقانی ناشی می شوند، یکی از ویژگی های منحصر به فرد مهره های کمری است.

Articulations

1. سمفیزهای بین مهره ای: مفاصل فاست بین مهره های فردی از طریق دیسک های بین مهره ای
2. Lumbosacral Joint: مفصلی که بین مهره پنجم کمری (L5) و اولین بخش خاجی (C1) ایجاد می شود.

اتصالات عضلات و رباط

عضلات متصل

1. Erector spinae
2. Interspinales
3. Intertransversarii
4. Latissimus dorsi
5. Rotatores
6. Serratus (خلفی و تحتانی)

رباط ها متصل

1. Ligamenta flava
2. رباط طولی قدامی
3. رباط طولی خلفی
4. رباط داخل عرضی
5. رباط بین خاری
6. رباط نوکال
7. رباط سوپراسپینی
8. رباط کپسولی فاست

سؤالات متداول

Q.1. آیا برخی افراد مهره کمری اضافی دارند?

Ans. اگرچه غیرعادی است، اما حدود 10 درصد از افراد دارای مهره 6 کمری در ستون فقرات کمری خود هستند. اگرچه اغلب بدون توجه می شود و مشکلی ایجاد نمی کند، ممکن است در صورت آسیب نخاعی شرایط را پیچیده کند.

منابع

1. ستون فقرات کمری — Teachmeanatomy.info
2. مهره های کمری — Physio-pedia.com
3. آناتومی، پشت، مهره های کمری — Pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
4. مهره های کمری — Sciencedirect.com
5. مهره های کمری — Innerbody.com