شانه یکی از مفاصل اصلی بدن انسان است که تقریباً در تمام حرکات بازو دخالت دارد. اگرچه اغلب به آن مفصل شانه می گویند، اما ساختار پیچیده ای است که از ترکیبی از چندین استخوان، مفاصل و ماهیچه تشکیل شده است. همه اینها با هم کار می کنند و به ما اجازه می دهند که شانه هایمان را حرکت دهیم تا دست هایمان را بالا ببریم، پشت خود را دراز کنیم یا چیزی پرتاب کنیم.
نام استخوان های شانه با آناتومی پایه
3 استخوان زیر در تشکیل شانه نقش دارند:
- کتف (تیغه شانه): استخوان مسطح بزرگ در قسمت فوقانی پشت، به عنوان نقطه اتصال چندین ماهیچه مانند ذوزنقه، سینه ماژور و دلتوئید عمل می کند. این ارتباط بین دو استخوان دیگر در ناحیه شانه است. کتف همچنین به افراد شوخ طبع کمک می کند تا در جای خود باقی بمانند.
- ترقوه (ترقوه): این استخوان بلند نازک رابط بین بازو و سینه است. کتف و ترقوه با هم کمربند سینه ای را تشکیل می دهند که اسکلت های آپاندیکولار و محوری را به هم متصل می کند.
- Humerus (استخوان بالای بازو): تنها استخوان بازو، رابط بین شانه و آرنج است. سر یا قسمت پروگزیمال استخوان بازو به عنوان توپ بزرگ ترین مفصل گوی و کاسه شانه عمل می کند.
~
~
نمایشهای مهم استخوانی
به عنوان یکی از بزرگترین ساختارهای استخوانی، چندین نقطه عطف در این منطقه وجود دارد. برجسته ترین و از نظر ساختاری مهم ترین آنها بخشی از کتف هستند:
- Acromion: یک برآمدگی صاف دراز از کتف است که به سمت جلوی بدن اشاره می کند، سقف یا نقطه بالای شانه را مشخص می کند. آکرومیون جایی است که کتف با ترقوه مفصل می شود و به شانه شکل مربعی می دهد.
- فرآیند کوراکوئید: یک کشیدگی قلاب مانند ضخیم که به سمت جلو پیش می‌آید، یک نقطه حیاتی برای اتصال به چندین ماهیچه و رباط است که از ترقوه و استخوان بازو حمایت می‌کند و به مفصل شانه و بازو اجازه می‌دهد تا کار کند.
- حفره گلنوئید: این حفره کم عمق در سمت جانبی کتف است که به عنوان سوکت برای توپ و مفصل شانه عمل می کند. یک ساختار غضروفی به نام لابروم وجود دارد که حفره را برای ایجاد یک “کاپ” برای محکم نگه داشتن سر بازو ایجاد می کند.
مفاصل و مفصل ها
شانه انسان عمدتاً توسط دو مفصل تشکیل می شود:
- مفصل گلنوهومرال: مفصلی که وقتی به شانه فکر می کنید به آن فکر می کنید، یک مفصل گوی و حفره اصلی بین سر استخوان بازو و حفره شانه یا حفره گلنوئیدی کتف است. به عنوان یک مفصل گوی و سوکت، به بازوها اجازه می دهد تا در حرکات دایره ای خود حرکت کنند.
- مفصل آکرومیوکلاویکولار: این دومین مفصل مهم در شانه است که در جایی تشکیل می شود که ترقوه یا استخوان ترقوه با آکرومیون کتف برخورد می کند. مفصل AC که به آن مفصل AC نیز گفته می شود، یک مفصل سینوویال سرخورده است که به ترقوه اجازه می دهد تا بالا و پایین، از یک طرف به سمت دیگر، و به صورت مورب در امتداد آکرومیون حرکت کند تا حرکت مفصل گلنوهومرال را دنبال کند.
دو مفصل کوچک زیر نیز به شکل گیری و عملکرد شانه کمک می کنند:
- Sternoclavicular Joint: ترقوه را به جناغ یا سینه در اسکلت محوری متصل می کند. یکی دیگر از مفصل‌های سینوویال سر خوردن، این امکان را برای حرکاتی مانند حرکت شانه‌ها به جلو، عقب و بالا (بالا انداختن شانه‌ها) و رسیدن به پشت فراهم می‌کند.
- Scapulothoracic Joint: در جایی که کتف در امتداد قفسه سینه به سمت پشت بدن برخورد می کند و می لغزد تشکیل می شود، این یک مفصل سینوویال واقعی نیست. این اجازه می دهد تا کتف با حرکات مختلف بازو حرکت کند.
یکی دیگر از ساختارهای حیاتی در این ناحیه روتاتور کاف است، مجموعه‌ای از عضلات و تاندون‌های متعدد که در سر استخوان بازو به هم می‌رسند تا استخوان را ثابت نگه دارند و دامنه وسیعی از حرکات بازو را امکان‌پذیر می‌سازند. 60~/p>
منابع
- Bones & مفاصل شانه – Shoulderdoc.co.uk
- آناتومی 101: استخوان های شانه – ASSH.org
- آناتومی شانه – Arthritis.org
- آناتومی شانه – Ortho.wustl.edu
- آناتومی شانه انسان: تصویر، توابع، قطعات و موارد دیگر – Webmd.com
