فالانژها (استخوان انگشتان)

تعریف: فالانژهای انگشت (فالانکس) چیست

استخوان های لوله ای شکل که انگشتان و شست ها را در دستان انسان تشکیل می دهند به عنوان فالانژ (اصطلاح مفرد: فالانکس) شناخته می شوند [1]. اینها معمولاً استخوان های دیجیتال یا انگشت نامیده می شوند [2].

این مقاله فقط به فالانژهای دست می پردازد. برای اطلاعات در مورد استخوان های انگشت پا به مقاله فالانژ پا مراجعه کنید.

فالانژهای انگشت چه نوع استخوان هایی هستند

فالانژهای دست به عنوان استخوان های بلند طبقه بندی می شوند [3، 4].

چند فالانژ در دست وجود دارد

در هر انگشت سه فالانژ وجود دارد که انگشت شست تنها با دو فالانژ استثناست [5]. بنابراین، در هر دست چهارده فالانژ وجود دارد، یعنی تعداد کل آنها در هر دو دست بیست و هشت عدد است.

فالانژها در کجا قرار دارند

این استخوان‌ها در داخل هر انگشت، بالای متاکارپال‌ها، استخوان‌های انتهایی (که در دورترین فاصله از مرکز بدن قرار دارند) اندام فوقانی در انسان هستند [6] شما می‌توانید با هر بخش از انگشت، فالانژها را در انگشتان و شست خود احساس کنید. داشتن یک فالانکس.

اسامی فالانژها بر اساس مکان

فالانژهای پروگزیمال: در انتهای پروگزیمال واقع شده و با متاکارپال مفصل می شود [6].

فالانژهای میانی: در وسط، بین فالانژهای پروگزیمال و فالانژهای دیستال قرار دارند. فالانکس میانی در انگشت شست انسان وجود ندارد که فقط یک فالانکس پروگزیمال و دیستال دارد [7].

فالانژهای دیستال: انتهایی ترین فالانژ در بین تمام فالانژها که در انتهای ارقام در دست قرار دارد [8].

~

Phalanges

آناتومی فالانکس

قسمت هایی از استخوان

همانند متاکارپال ها، هر فالانکس را می توان به سه بخش تقسیم کرد [9]:

• پایه: انتهای پروگزیمال مفصلی هر فالانکس [1].
• بدنه/شفت: قسمت میانی باریک بین سر و پایه [8].
• Head: انتهای دیستال با یا بدون سطوح مفصلی (بسته به محل فالانکس) [10].

مفاصل

مفاصل متاکارپوفالانژیال: مفصل بندی بین انتهای پروگزیمال فالانژهای پروگزیمال و سرهای گرد دور متاکارپال مجاور آنها. مفاصل متاکارپوفالانژیال نمونه‌هایی از مفاصل کندیلوئید هستند که به انگشتان اجازه حرکت 360 درجه در پایه خود را می‌دهند [7].

مفصل اینترفالانژیال پروگزیمال: اتصالات بین انتهای دیستال فالانژهای پروگزیمال و انتهای پروگزیمال فالانژهای میانی. فقط 4 مفصل بین فالانژیال پروگزیمال در هر دست وجود دارد، زیرا شست فاقد فالانکس میانی است [1].

Distal Interphalangeal Joint: مفصل بندی بین انتهای انتهایی فالانژهای میانی و انتهای پروگزیمال فالانژهای دیستال. این تنها مفصل بین فالانژیال در انگشت شست است [11].

مفاصل بین فالانژیال بند انگشتان دست را تشکیل می دهند [12] و شکل ساده ای از مفصل لولا در بدن انسان هستند [13].

تصویر اشعه ایکس فالانژ انگشتان

اتصالات رباط

هر دو مفاصل متاکارپوفالانژیال و مفاصل بین فالانژیال توسط نوارهای فیبری ضخیم صفحات ولار (که رباط های کف دست نیز نامیده می شوند) به هم متصل می شوند. اینها بیشتر در مفصل متاکارپوفالانژیال توسط رباط متاکارپ عرضی عمیق [1] متحد می شوند.

تامین خون

قوس کف دست سطحی باعث ایجاد یک شریان دیجیتال کف دست می شود تا قسمت اولنار انگشت کوچک را تامین کند. سه شریان دیجیتال کف دست مشترک وجود دارد که در امتداد فضاهای وب به صورت دیستال قرار دارند و به شریان های دیجیتال کف دست مناسب تقسیم می شوند تا انگشتان مجاور دو طرف را تامین کنند.

قوس کف کف عمیق باعث ایجاد شریان princeps pollicis برای تامین انگشت شست و شریان radialis indicis برای تامین جنبه شعاعی انگشت اشاره می شود. شریان های متاکارپ پشتی دارای اتصالات عروقی با قوس پشتی و سطحی و همچنین شریان های دیجیتال کف دست مشترک هستند [9].

توسعه و استخوان سازی

هر فالانکس دارای دو مرکز استخوان سازی است، اولی برای بدن یا شفت، و دومی برای پایه یا اندام پروگزیمال. شفت خیلی زود، در حدود هفته هشتم رشد جنین شروع به استخوانی شدن می کند.

در میان پایه ها یا اندام های پروگزیمال، قاعده ردیف پروگزیمال اولین پایه ای است که بین 3 تا 4 سالگی شروع به استخوان سازی می کند و پایه های ردیف میانی و انتهایی یک سال بعد شروع به استخوان سازی می کند.< /p>

پایه و شفت وقتی هجده تا بیست ساله است با یکدیگر متحد می شوند [14].

عملکردهای فالانژ

فالانژها نقش حیاتی در حرکت و انعطاف پذیری انگشتان و همچنین کل دست دارند. این استخوان‌ها به ما اجازه می‌دهند انگشتان و شست را خم کرده و جمع کنیم تا چیزی را بگیریم یا بگیریم و تمام فعالیت‌های روزانه مانند استفاده از تلفن، تایپ کردن، غذا خوردن و غیره را انجام دهیم. فالانژها همچنین نقاط درج برای عضلات مختلف ایجاد می کنند که به خم شدن انگشتان و دست کمک می کند [15، 16].

آسیب های شایع و شرایط مرتبط

شکستگی و دررفتگی: اینها شایع ترین اشکال آسیب به فالانژها هستند که به دلیل استرس مستقیم یا ضربه به دست، اغلب در هنگام تصادف یا به دلیل استفاده بیش از حد رخ می دهد. بند انگشتان اغلب آسیب می بینند. شکستگی فالانکس همچنین ممکن است با آسیب به رباط‌ها، تاندون‌ها، ناخن‌های دست یا برخی بافت‌های نرم دیگر همراه باشد.

فالانژیت: یک بیماری نسبتا نادر که با عفونت و التهاب این استخوان ها، مفاصل یا بافت های نرم اطراف مشخص می شود. بسته به شدت بیماری، درمان ممکن است شامل داروها، آتل، جراحات و جراحی باشد [18].

فالانژهای کوتاه، توسعه نیافته یا هیپوپلاستیک ممکن است به دلیل برخی ناهنجاری های هنگام تولد یا ناهنجاری های ژنتیکی رخ دهند و اغلب با برخی اختلالات چند سیستمی یا سایر شرایط جدی مرتبط هستند.

منابع

1. https://radiopaedia.org/articles/phalanges-of-the-hands
2. https://depts.washington.edu/pku/PDFs2/BoneDiagram.pdf
3. http://library.open.oregonstate.edu/aandp/chapter/6-2-bone-classification/
4. https://www.dartmouth.edu/~humananatomy/part_1/chapter_2.html
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmedhealth/PMHT0023111/
6. https://www.kenhub.com/en/library/anatomy/the-phalanges
7. http://www.innerbody.com/image/skel13.html
8. http://anatomyzone.com/anatomy-feed/proximal-phalanx/
9. https://prohealthsys.com/central/anatomy/grays-anatomy/index-10/index-10-2/index-10-2/phalanges_of_the_hand/
10. https://www.earthslab.com/anatomy/bones-of-the-hand-carpals-metacarpals-and-phalanges/
11. http://www.mccc.edu/~behrensb/documents/TheHandbig.pdf?ref=binfind.com/web
12. https://www.medicinenet.com/image-collection/finger_anatomy_picture/picture.htm
13. http://www.innerbody.com/image_skel07/skel31.html
14. https://prohealthsys.com/central/anatomy/grays-anatomy/index-10/index-10-2/index-10-2/ossificationhand/
15. https://www.rightdiagnosis.com/organ/phalanges.htm
16. https://study.com/academy/lesson/phalanges-definition-function.html
17. https://www.emedicinehealth.com/finger_injuries/article_em.htm
18. https://www.rightdiagnosis.com/medical/phalangitis.htm