Omuz kemiği

Fonksiyonlar

• Yapısal destek sağlayarak üst ekstremitenin çalışmasına yardımcı olur, el ve dirsek hareketlerine yardımcı olan 13 kasa bağlanma yeri görevi görür.
• Huner başı, omuz kuşağını oluşturan kasların giriş noktası olan top ve yuva omuz ekleminin bir kısmını oluşturur.
• Bu bölgede bulunan çeşitli bağlar kas sisteminin sabitlenmesine yardımcı olur. Ayrıca omuz eklemine hareket sağlarlar.
• Üst kol kemiğine yakın seyreden bazilik damar, elin ve önkolun bazı kısımlarının drenajına yardımcı olur.
• Kemiğin ön kısmı boyunca uzanan brakiyal pleksus, koldaki her kas ile boynun ve omuriliğin belirli bölümlerine duyu ve hareket sağlar.

Yapı ve Anatomi

Kumar kemiği bir yakın bölge, bir gövde ve bir uzak bölgeden oluşur. Bunların hepsi önemli anatomik noktalardır.

Her parçanın ayrıntılı anatomisi aşağıda tartışılmaktadır:

1. Humerus’un Proksimal Noktaları

Baş: Kol kemiğinin yakın ucu, baş olarak bilinen pürüzsüz, küresel bir yapı oluşturur.  Kürek kemiğinin glenoid boşluğunun yuva görevi gördüğü, omuzdaki top-yuva eklemindeki toptur. Yuvarlak şekli nedeniyle kafa, omuz eklemindeki kendi ekseni etrafında döner ve her yöne hareket eder.

Anatomik Boyun: Başın hemen altında humerus anatomik boyuna doğru daralır. Başı diğer iki bölgeden ayırır: büyük ve küçük yumrular.

Büyük Tüberkül (Büyük Tüberkül): Kemiğin yan tarafında, ön ve arka yüzü olmak üzere yer alır. Üç rotator manşet kası, supraspinatus, infraspinatus ve teres minör, sırasıyla büyük tüberkülün üst, orta ve alt yüzeylerine bağlanır.

Küçük Tüberkül (Küçük Tüberküloz): Başın aşağısında yer alan büyük tüberkülden çok daha küçüktür ve sadece ön yüzeyi taşır. Burası dördüncü ve son rotator manşet kası olan subskapularis’in bağlandığı yerdir.

Tüpler Arası Oluk: İki tüberkülozu ayıran, tüberkülozlar arası sulkus veya bisipital oluk olarak bilinen derin bir oluktur. Pazı uzun başının tendonu omuz ekleminden çıkar ve bu oluktan geçer. İntertüberküloz sulkusun kenarlarına dudak adı verilir ve burada pektoralis majör, teres majör ve latissimus dorsi’nin girdiği yer vardır.

Cerrahi Boyun: Humerusun dirsek eklemine doğru uzanmadan önce cerrahi boynu oluşturacak şekilde daraldığı, tüberoziteler ile şaft arasındaki kısımdır. Burada sirkumfleks humeral damarlar ve aksiller sinir kemiğe karşı uzanır.

2. Şaft

Uzun, silindirik bir gövde (gövde) humerusun orta kısmını oluşturur. Deltoid kas oraya bağlandığından deltoid tüberozite olarak bilinen yan tarafta pürüzlü bir yüzeye sahiptir. Kemiğin genişliği deltoid tüberoziteyi geçtikten sonra giderek artar ve dirsek eklemine doğru ilerledikçe iki katına çıkar.

Radyal (veya spiral) oluk olarak adlandırılan sığ bir çöküntü, humerusun arka yüzeyinden aşağıya, deltoid tüberoziteye paralel olarak çapraz olarak uzanır. Bu oluk radiyal siniri ve profunda brachii arteri içerir.

Şaft, çeşitli kasların bağlanması için yüzey görevi görür

Ön Taraf: Coracobrachialis, brachialis, deltoid, brachioradialis

Arka Taraf: Triceps kaslarının medial ve lateral başları. Kökenleri humerusun arka tarafındaki spiral oluk ile işaretlenmiştir.

3. Humerus Distal Bölgesi

Humerusun alt ucu distal humerus olup, iki eklem oluşturucu çıkıntıyı, kapitulum ve trokleayı içerir. Troklea ön kolun ulnasına sıkı bir şekilde bağlanarak dirsek ekleminin yarısını oluşturur. Öte yandan, dışbükey kapitulum, kolun yan tarafındaki içbükey radyal kafa ile eklem yapar. Bu şekilde oluşan eklem, insan kolunun ortada bükülmesini ve katlanmasını sağlayan dirsektir.

Kemiğin arka tarafındaki olekranon fossa adı verilen küçük bir boşluk, olekranonu veya ulnanın ucunu kemiğe kilitler. Bu kilitleme dirseği 180 derecenin üzerine uzatmamızı engeller. Buna rağmen humerusun distal kısmında koronoid ve radyal fossa olarak bilinen iki çöküntü daha bulunur. Dirseğin fleksiyonu veya ekstansiyonu sırasında önkol kemiklerine yerleşirler.

Distal humerusun medial ve lateral sınırları medial ve lateral suprakondiler sırtları oluşturur. İki çıkıntı arasında, lateral suprakondiler çıkıntı nispeten pürüzlüdür ve önkol ekstansör kaslarının ortak başlangıç ​​bölgesini sağlar.

Kemiğin ekstrakapsüler çıkıntıları, lateral ve medial epikondiller, suprakondiler çıkıntıların hemen distalinde bulunur. Her iki epikondil de dışarıdan dirsekte hissedilebilir. İkisi arasında medial daha büyüktür ve dirsek eklemine doğru daha fazla uzanır. Ulnar sinir medial epikondilin arka tarafında bulunan bir oluktan geçer.

Artikülasyonlar

Proksimal olarak: Omuz (veya glenohumeral) eklemi humerusun kürek kemiğinin glenoid boşluğu ile eklemlendiği yerde oluşturulur.

Distal olarak: Dirsek eklemi ulnanın troklear çentiği ile, kapitulumunun ise radius başı ile eklemlendiği yerde oluşur.

Sol ve Sağ Omuz kemiği

Belirli bir kol kemiği kemiğinin sol koldan mı yoksa sağ koldan mı geldiğini şu şekilde belirleyebilirsiniz:

Öncelikle kemikleri yuvarlak kafa yukarı gelecek şekilde yönlendirin. Daha sonra alt (distal) uçta derin olekranon fossa’yı arayın. Başlığın hangi tarafa baktığını gözlemleyin.

Bunun için öncelikle kemiği hem kapitulum hem de troklea size bakacak şekilde döndürün. Daha sonra, eğer kapitulum kemiğin sol tarafında yer alıyorsa, bu sol kol kemiğidir. Aksine kapitulum sağ tarafta ise sağ kol kemiğidir.

Gelişme ve Kemikleşme

Humerus embriyonik gelişim sırasında kemikleşmeye başlayan yapılardan biridir. Kemikleşmesi gövdeden başlar.

Humerus toplam 8 kemikleşme merkezinden gelişir. Fetal gelişimin 8. haftasında vücut kemikleşmeye başlar. Kemikleşmenin geri kalanı doğumdan sonra meydana gelir; 1 yaşında baş ve kapitulum, 3 yaşında büyük tüberkül, 5 yaşında küçük tüberkül ve medial epikondil ve 10 yaşında troklea ve lateral epikondil ile başlar.

SSS

Q.1. Kol kemiğini hangi kaslar hareket ettirir?

Ans. Humerusu hareket ettiren kaslar hem eksenel hem de skapular kasları içerir.
Eksenel kaslar: pektoralis majör ve latissimus dorsi
Skapular kaslar: coracobrachialis, deltoid, subscapularis, supraspinatus, infraspinatus , teres minör ve teres majör

Q.2. Kol kemiğine neden ‘komik kemik’ deniyor?

Ans. Ulnar sinir kol kemiğine çarptığında kişi tuhaf (komik) bir his hisseder. Bu nedenle kol kemiğine komik kemik adı verilir, ancak aslında bundan sorumlu olan ulnar sinirdir.

Q.3. Bu kemikle ilgili yaygın yaralanmalar ve durumlar nelerdir?

Ans. Vücudun en uzun kemiklerinden biri olduğundan darbe anında kırılmaya daha yatkındır. Proksimal uçta, kırıkların çoğu cerrahi boyunda meydana gelir ve yaşlılarda, özellikle de osteoporozu olanlarda yaygındır. Humerus ile ilişkili diğer tıbbi sorunlar arasında metastatik kemik hastalığı, radyal sinir yaralanması, osteokondrozlar, charcot artropatisi ve humerus varus.

Referanslar

1. Anatomi, Omuz ve Üst Ekstremite, Kol Ucu – Ncbi.nlm.nih.gov
2. Humerus – Sciencedirect.com
3. Humerus – Radiopaedia.org
4. Humerus – Osmosis.org
5. Kalça kemiği – Teachmeanatomy.info